Բուկիտ-Դուրիի պաշարումը

2009 թվականին, երբ Ինդոնեզիայում բռնկվում են խիստ անկարգություններ՝ ուղղված չինական ծագում ունեցող անձանց դեմ, Էդվինը վերապրում է ողբերգական իրադարձություններ և մնում է որբ։ Տարիներ անց նա այցելում է հիվանդանոցում պառկած իր մահամերձ քրոջը, որը իր վերջին ցանկությամբ նրան հորդորում է գտնել ու հոգ տանել իր դեռահաս որդու մասին։ Տղամարդը գտնում է պատանուն Բուկիտ-Դուրիի վատ համբավ ունեցող դպրոցում, որտեղ սովորում են հիմնականում սոցիալապես ծանր վիճակում գտնվող ընտանիքների երեխաներ։ Նրանց հանդիպումը ընդհատվում է քաղաքում բռնկված նոր հակաչինական անկարգություններով, որոնք Էդվինին և նրա զարմիկին ստիպում են պատսպարվել դպրոցի պատերի ներսում։