Հեդդա

1. Ձերբակալություն ինքնության մեջ

Հեդդա զգում է՝ «ինչ եմ ես լինելու» և «ինչ են ինձ համար պարտադրում», հանգեցնում է ներքին անհագստության։

2. Ուժ եւ վերահսկողություն

Ֆիլմում շատ առիթներով քննարկվում է մի թեմա՝ «եթե ես չեմ վերահսկում իմ կյանքը, ապա ես կհայտնվեմ վերահսկվողի դիրքում»։
Հեդդայի համար վերահսկողությունը կյանքի գրեթե միակ ելքն էր։ Նա աչք ունի դեպի խաղեր, սադրանքներ, ուժի շարժառիթներ։ Սակայն այդ նույն հուզական շարժառիթները դուրս են գալիս վերահսկողությունից ու դառնում քայքայող։

3. Սոցիալական սահմանափակումներ

Ֆիլմի ժամանակն ու տեղը (1950-ականներ, Անգլիա) ծառայում են որպես կոնտեքս, որտեղ կանայք սահմանափակ են՝ ելքեր, դերեր, ինքնորոշում։

4. Ճանապարհ դեպի ընտրություն

Ֆիլմի տրամաբանությունը ցույց է տալիս, որ ազատությունը միայն տարրային չէ՝ “ուղակի փոփոխություն”։ Այն ներառում է սեփական արժեքների ճանաչում, «Ես ինչ եմ ուզում», «ես ինչ եմ թույլ տալիս ինձ»։
Հեդդայի ներսում դա գալիս է շատ ուշ, երբ վերահսկողությունը փլուզված է, ցանկությունը կորած, իսկ հասարակությունը նրան դարձրեց հանդես։