Խղճի թելադրանքով

Դեսմոնդ Դոսսը երիտասարդ ամերիկացի տղա է, ով ապրում է իր հոր՝ Առաջին աշխարհամարտի վետերանի հետ փոքրիկ գավառական քաղաքում։ Վաղ տարիքից դաստիարակվելով յոթերորդ օրվա ադվենտիստների սկզբունքներին համապատասխան, տղան հասկանում էր, որ անցյալում մնացած պատերազմը այնքան էլ հեշտ չի տրվում, այն վերադառնում է վետերանների տներ, որոնք հրաշքով են ողջ մնացել, անցնելով արյունալի մարտական գործողությունների սարսափները: Նմաններից էր նրա հայրը, ով մշտապես տանջվում էր մղձավանջային անցյալի ուրվականների կողմից, և ի վերջո, այդպես էլ չկարողանալով կարգավորել նորմալ ընտանեկան կյանքը, պատերազմի ավարտից հետո շատ արագ կառչեց ալկոհոլից, փորձելով ծանր հիշողությունները խլացնել թունդ խմիչքներով: Դավանելով յոթերորդ օրվա ադվենտիզմը և հետևելով հոր հոգեկան տառապանքներին՝ տղան երդվում է, որ երբեք իր կյանքում զենք չի վերցնի, ինչ էլ որ լինի։
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի թեժ պահին Դեսմոնդը հասկանում է, որ թիկունքում նստել, քանի դեռ առաջնագծում կռվում են իր հասակակիցները, նա պարզապես չի կարող, որից հետո մեր հերոսը մեկնում է ծառայության՝ ցանկանալով դառնալ դաշտային սանիտար։ Իր համոզմունքների պատճառով հրաժարվելով հրաձգային պատրաստությունից, Դեսմոնդը դառնում է ծառայակիցների կողմից դաժան ծաղրի և նվաստացման առարկա: Բայց անցնելով պատվի և խղճի փորձությունների միջով, մեր հերոսը ի վերջո ուղևորվում է ռազմաճակատ, զինվելով Սուրբ գրությամբ և սեփական իդեալների նկատմամբ անկոտրում հավատով։